Indywidualny rachunek podatkowy
Od 1 stycznia 2020r. każdy przedsiębiorca będzie miał dedykowany, indywidualny rachunek podatkowy (tzw. mikrorachunek), na który będzie zobowiązany uiszczać należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Mikrorachunek można wygenerować pod linkiem:
https://www.podatki.gov.pl/generator-mikrorachunku-podatkowego
Zmiana ta wynika z nowelizacji Ordynacji podatkowej, a mianowicie dodania art. 61b.
Biała lista podatników VAT
Od 1 września 2019 r. funkcjonuje tzw. „Biała lista” podatników VAT. Dzięki niej każdy przedsiębiorca może sprawdzić ważne informacje o swoim kontrahencie, w tym jego numer bankowy. Co do zasady, w celu zapewnienia bezpieczeństwa podatkowego przelewy za faktury z tytułu nabycia towarów i usług, przedsiębiorca powinien płacić na konto widniejące we wspomnianym wykazie. Do końca 2019r. zapłata za fakturę na konto z poza wykazu nie rodziła żadnych sankcji podatkowych.
Aktualnie, od 1 stycznia 2020 r. zapłata przez przedsiębiorcę należności lub jej część (wynikającej z faktury) na inne konto niż ujawnione na „białej liście”, wiąże się w przypadku transakcji przekraczających 15 000 zł brutto z następującymi sankcjami:
- Brak możliwości zaliczenia takiego kosztu do kosztów uzyskania przychodów (liczba przelewów nie ma znaczenia, brana jest pod uwagę ogólna wartość należności np. wynikająca z umowy z danym kontrahentem) - art.22p ust.1 pkt.2 i ust.2 ustawy o PIT/ art.15d ust.1 pkt.2 i ust.2 ustawy o CIT;
- Odpowiedzialność solidarna ze swoim kontrahentem za część jego zaległości podatkowych, jeśli nie zapłaci on należnego podatku VAT od tej transakcji (art.117 ba §1 pkt 2 Ordynacji podatkowej).
Podatnik może uniknąć powyższych sankcji, jeżeli w ciągu 3 dni od dokonania przelewu na konto spoza „białej listy” powiadomi o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla kontrahenta na druku ZAW-NR.
Obowiązkowy split payment - sankcje w podatkach dochodowych
1 listopada 2019 r. weszły zmiany w zakresie stosowania mechanizmu podzielonej płatności potocznie zwanej „split payment”. Ustawa o VAT wprowadziła obowiązek zapłaty przy zastosowaniu „split payment” za dostawę m.in. następujących towarów/usług (załącznik 15 do ustawy o VAT):
- węgiel;
- metale szlachetne, wyroby stalowe;
- elektronika;
- komputery i telefony,
- roboty budowlane,
- paliwa i oleje opałowe,
- części do samochodów i motocykli;
Przedsiębiorca musi obowiązkowo zastosować "split payment" kiedy:
- cała faktura będzie dokumentować nabycie towarów lub usług z załącznika 15 ustawy do VAT i będzie opiewać na kwotę 15 000 zł brutto i więcej;
- przynajmniej jedna pozycja na fakturze będzie dokumentować nabycie towarów lub usług z załącznika 15, a faktura łącznie będzie opiewać na kwotę 15 000 zł brutto i więcej.
Załącznik 15 ustawy o VAT zawiera towary i usługi, które były ujęte w załącznikach 11 i 14 ustawy o VAT (wcześniej objęte odwrotnym obciążeniem) oraz towary, które były objęte załącznikiem 13 ustawy o VAT (wcześniej objęte solidarna odpowiedzialnością).
Od 1 stycznia 2020 r. przedsiębiorca nie będzie mógł ująć w kosztach uzyskania przychodów należności zapłaconych z pominięciem „split payment”, w przypadku kiedy musiał ją obowiązkowo zastosować ( art.22p ust.1 pkt.2 i ust.2 ustawy o PIT/ art.15d ust.1 pkt.2 i ust.2 ustawy o CIT) .
Ulga na złe długi - podatki dochodowe
Od 1 stycznia 2020 r. podatnicy, którzy mają problem z niewypłacalnymi kontrahentami uzyskają uprawnienie do pomniejszenia podstawy opodatkowania (lub zwiększenia kwoty straty – o ile strata została poniesiona ze źródła, z którym związana była transakcja handlowa) o zaliczoną do przychodów należnych wartość wierzytelności dotyczących zapłaty świadczenia pieniężnego, które nie zostało uregulowane lub zbyte.
Z uprawnienia tego można będzie skorzystać przy rozliczeniu rocznym (w zeznaniu podatkowym) za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie (art.26 i ust.1 pkt 1 ustawy o PIT/art.18f ust.1 pkt 1 ustawy o CIT).
Jednocześnie niewypłacalni kontrahenci, będący przedsiębiorcami, będą zobowiązani do zwiększenia podstawy opodatkowania (lub zmniejszenia kwoty straty – w przypadku gdy wykazują stratę z danego źródła przychodów) o zaliczone do kosztów uzyskania przychodu wartości zobowiązań do zapłaty świadczenia pieniężnego, które nie zostały uregulowane. Będą obowiązani to czynić w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie – chyba, że do dnia złożenia zeznania podatkowego uiszczą te zobowiązania (art. 26i ust.1 pkt 2 i ust.6 ustawy o PIT/art.18f ust.1 pkt 2 i ust.6 ustawy o CIT).
Niższa stawka PIT
Od 1 stycznia 2020 r. w ustawie o PIT zmniejszono podstawową stawkę opodatkowania z 18% na 17%. W związku z obniżeniem stawki podatku do 17% zmieniono też kwotę zmniejszającą podatek (art.27 ust.1 i 1a ustawy o PIT).
W roku podatkowym 2020 r. wynosi ona odpowiednio:
- 1.360 zł - dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8.000 zł;
- 1.360 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 834 zł 88 gr × (podstawa obliczenia podatku - 8.000 zł) ÷ 5.000 zł - dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8.000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13.000 zł;
- 525 zł 12 gr - dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13.000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85.528 zł;
- 525 zł 12 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 525 zł 12 gr × (podstawa obliczenia podatku - 85.528 zł) ÷ 41 472 zł - dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85.528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127.000 zł.
Pracownicze koszty uzyskania przychodów
Kolejna zmian dotyczy pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, które od 1 stycznia 2020 r. (art.22 ust.2 ustawy o PIT):
- wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3.000 zł - w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
- nie mogą przekroczyć łącznie 4.500 zł za rok podatkowy - w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
- wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3.600 zł - w przypadku, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
- nie mogą przekroczyć łącznie 5.400 zł za rok podatkowy - w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Należy zwrócić uwagę, iż miesięczne pracownicze koszty uzyskania przychodów wskazane powyżej obowiązywały już od dnia 1 października 2019 r. na podstawie art.3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019r. poz.1835).
Mali podatnicy - podwyższenie limitu
Od 1 stycznia 2020 r. z 1,2 mln euro do 2 mln euro został podwyższony limit przychodów dla małego podatnika w ustawie o PIT i CIT (art.5a pkt 20ustawy o PIT/art.4a pkt 20 ustawy o CIT). Do przeliczania limitów w euro, ważnych dla rozliczeń podatkowych w 2020 r., stosuje się kurs ogłoszony 1 października 2019 r. Tego dnia wynosił on 4,3734 zł za euro, co oznacza, że małymi podatnikami w rozumieniu ustaw o podatkach dochodowych będzie podatnicy u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w 2019 r. kwoty 8 747 000 zł (po zaokrągleniu do 1 tys. zł).
Rozliczenia podatkowe akcjonariuszy prostej spółki akcyjnej
Od 1 marca 2020 r. do Kodeksu Spółek Handlowych zostaną wprowadzone przepisy w zakresie prostej spółki akcyjnej. Będzie to nowy rodzaj spółki kapitałowej. W związku z tym w ustawach o podatkach dochodowych zostały zmienione przepisy dotyczące rozliczeń wspólników spółek kapitałowych tak, że obejmują również prostą spółkę akcyjną.
W związku z tym, że prosta spółka akcyjna, jako osoba prawna będzie podatnikiem CIT, dodatkowo w ustawie o CIT wprowadzono szereg zmian, które mają za zadanie dostosować przepisy ustawy do rozliczania „nowego” podatnika.
Krótko mówiąc prosta spółka akcyjna będzie się rozliczać na takich samych zasadach jak inne spółki kapitałowe a wspólnicy prostej spółki akcyjnej będą się rozliczać na takich samych zasadach jak wspólnicy pozostałych spółek kapitałowych.